บทที่ 15 - อาคมล้มล้าง

@จะสารภาพ @แปลผิดอีกแล้ว555
1 -วรยุทธ 'จุดสูงสุดแห่งความโกลาหล' มี7ขั้น
ขั้นแรกคือ 'ปฐมโกลาหล' ที่ผ่านมาหลินหมิงฝึก'ปฐมโกลาหล'อยู่
@แปลรวมๆกันเป็นฝึก'จุดสูงสุดแห่งความโกลาหล'หมดเลย 555
2 -กฎแห่งจิตวิญญาณ 'ครอบงำวิญญาณ' มีรูปแบบจารึกกี่แบบไม่รู้
แบบแรกคือ 'อาคมล้มล้าง' ที่ง่ายสุดและกำลังทำอยู่
@ก็ใช้ 'ครอบงำวิญญาณ'หมดเลย555เด๋วจะกลับไปแก้ๆให้
เหมือนว่ามันเป็นชื่อใหญ่ พอแบ่งย่อยออกมาชื่อมันก็คล้ายๆกัน@เลยคิดว่าเป็นอันเดียวกัน ขอโทดทีน๊าาาา
มันก็ไม่ต่างกันมากเท่าไหร อย่างเช่น หนังสือชื่อ'ภาษาไทย'มีหลายบท บทแรกชื่อ'อักษรไทย' พอพระเอกอ่านบทแรก'อักษรไทย' @แปลเป็น พระเอกอ่านหนังสือ'ภาษาไทย' มันก็ไม่น่าต่างกันเท่าไหรหรอกครับ แต่หลังๆมันจะมีบทที่สองบทที่สามตามมา@เลยมาแก้ซะก่อน

บทที่ 15 - อาคมล้มล้าง

...

...

...

วันนี้หลินหมิงได้เตรียมตัวมาเป็นอย่างดีในสิ่งที่เขาจะทำ การวาดอักขระและสัญลักษณ์ของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าเหล่านักจารึกคนอื่นๆเลย!
ในการจัดการกับหญ้านภา หลินหมิงแบมือทั้งสองข้างของเขา และหนึ่งหยดของเหลวมรกตลอยขึ้นไปในอากาศ มันลอยอยู่อย่างนั้น

มองไปที่มุกของเหลวสีเขียว หลินหมิงปิดตาของเขา มือของเขาเปล่งประกายเป็นรูปแบบตราประทับ การเคลื่อนไหวเหล่านี้มีมานานแล้วในใจของเขา และด้วยความทรงจำของชิ้นส่วนจิตวิญญาณ สิ่งเหล่านี้เป็นสัญชาตญาณเหมือนกับการหายใจ

หลินหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆ สิบนิ้วมือของเขาไหลเหมือนสายน้ำ ตราประทับก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว นิ้วมือของเขาสัมผัสหยดของเหลวที่อยู่ในอากาศด้วยแรงจิตวิญญาณ หลินหมิงสร้างรูปแบบสัญลักษณ์จารึกที่สวยงามขึ้นมาในทันที เพื่อที่จะรักษาแรงดันจิตวิญญาณของเขา หลินหมิงเริ่มทำอีกขั้นตอนอื่นก่อนที่ขั้นตอนแรกจะเสร็จสิ้น!

ด้วยความยุ่งยากและซับซ้อนของรูปแบบ อัตราความผิดพลาดของหลินหมิงอยู่ในระดับที่ค่อนข้างสูง

เมื่อเขาวาดจารึกเสร็จได้ครึ่งหนึ่ง หลินหมิงเริ่มที่จะรู้สึกกังวล
เมื่อวาดจารึกเสร็จไปสองในสาม หลินหมิงรู้สึกว่าแรงดันจิตวิญญาณของเขานั้นมาถึงจุดสิ้นสุดของตนแล้วและเขาจึงฝืนโคจรพลัง ‘ปฐมโกลาหล’ เพื่อให้ทำมันต่อได้สำเร็จ(แบบว่าปกติคนอื่นๆเขาฝึกไปอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างการต่อสู้กับการจารึก แต่หลินหมิงรู้ว่าหากเข้าใจการจารึกระดับหนึ่งแล้วจะสามารถใช้พลังต่อสู้มาเสริมแรงดันวิญญาณได้)

ในใจของเขามีปัญหาบางอย่างที่อาจจะเกิดขึ้น หลินหมิงกำฟันของเขาและขบฟันไว้ เขาแบ่งวัสดุอีกบางส่วนเพื่อใช้มันวาดอาคมต่อไป
"ไหมนภา...สำเร็จ!" หลินหมิงในที่สุดก็ปล่อยลมหายใจด้วยความโล่งอก ไหมนภาคือสิ่งที่เขาขาดแคลนมากที่สุด เขาอาจปิดช่องว่างสำหรับความล้มเหลวนี้ได้
"เหลืออีกเพียงห้าอาคม ... " หลินหมิงนับมันในหัวใจ เขาถึงขีดจำกัดของแรงดันจิตวิญญาณของเขาแล้ว

'สี่ ... สาม ... สอง .... "
"สำเร็จ!"
ในขณะนี้ หลินหมิงวาดจารึกเสร็จแล้ว อาคมแต่ละแบบส่องแสงประกายในช่วงสั้นๆที่พวกมันรวมตัวกันเป็นจารึกขนาดหนึ่งตารางนิ้ว ลอยอยู่ในอากาศ
หลินหมิงได้ทรุดตัวลง ในขณะที่เขามองไปที่จารึกที่เสร็จสมบูรณ์ลอยอยู่ในอากาศ เขาไม่ได้รู้สึกอะไร นอกเสียจากความความสุข! จารึกนี้มีขนาดเล็ก มันมีค่าอย่างกับลูกของเขา เขาใช้เวลาทั้งเดือนด้วยความทุกข์ทรมานและเงินจำนวนมหาศาลเพื่อจะสร้างมันขึ้นมา!

ผู้อาวุโสเจ้าของความทรงจำตั้งชื่อการจารึกนี้ว่า ‘อาคมล้มล้าง’ ชื่อนี้อาจจะหยาบคายเกินไป แต่ด้วยความเคารพของหลินหมิงมีให้แก่ผู้อาวุโสเจ้าของวิชา เขาจึงไม่ได้เปลี่ยนชื่อมัน ยังคงเรียก ‘อาคมล้มล้าง’เช่นเดิม !

หลินหมิงได้ซื้อแผ่นจารึก(น่าจะเป็นแผ่นที่ไว้เก็บจารึกที่วาดขึ้นมา)ถูกๆมามากมายในราคาเพียง 1-2 เหรียญทองต่อโหล มันมีดันแรงจิตวิญญาณอยู่เล็กน้อยเพื่อคงสภาพจารึก เขาวางจารึก‘อาคมล้มล้าง’บนแผ่นจารึก จารึกแปรสภาพไปอยู่ในรูปแบบอักขระโบราณอยู่บนกระดาษจารึก

ในขั้นตอนสุดท้ายของการขึ้นรูปแผ่นจารึก หลินหมิงออกแบบภายนอกให้มีแรงดันวิญญาณ มันคล้ายๆกับเปลวไฟ
ชนิดของการออกแบบนี้มักมีอยู่บนสมบัติจารึกและมันคือเครื่องหมาย เครื่องหมายของเขา! นักจารึกหลายคนมีการออกแบบเครื่องหมายกำกับชิ้นงานของพวกเขา
หลินหมิงตัดสินใจใช้รูปเปลวไฟลุกไหม้เป็นตัวแทนของการเกิดใหม่

ฝึกฝนการต่อสู้บนเส้นทางแห่งไฟ อาการปวดและอันตรายที่เคยมีในปัจจุบัน จายกลายเป็นขี้เถ้า! เพียงแค่มีหัวใจที่เด็ดเดี่ยว จะได้รับการเกิดใหม่ผ่านเปลวไฟและกลายเป็นมังกรดังเช่นพระเจ้าบนสวรรค์!

หลินหมิงเก็บแผ่นจารึกอย่างรอบคอบ แผ่นจารึกนี้มีค่ามากนัก เขาเปิดหน้าต่างรับอากาศบริสุทธิ์ แสงแดดสดใสโรยลงบนภูเขาสะท้อนให้เห็นว่าดวงตาของเขาแดงก่ำ เขาอ่อนเพลียและต้องการที่จะพักผ่อน หลินหมิงมีความพึงพอใจในความสำเร็จที่ผ่านมา
เวลาที่เหลือก่อนที่สำนักเจ็ดแก่นแท้จะสอบ - สองเดือนกับอีกสิบวัน!


...

...

...

ในห้าวันที่ผ่านมาหลินหมิงได้สร้างจารึกสุดท้ายของเขาลงบนแผ่นจารึก ดังนั้นวัสดุทั้งหมดของเขาได้ถูกใช้อย่างคุ้มค่า ทั่วถึง เขาใช้มันทั้งหมดเพื่อสร้าง สี่แผ่นจารึก ‘อาคมล้มล้าง’

มองไปที่แผ่นจารึกเหล่านี้ หลินหมิงรู้สึกถึงความสำเร็จที่น่าจดจำ ตอนนี้เขาอยากจะขายสี่แผ่นจารึกเหล่านี้!

ในงานแสดงสินค้าที่ผ่านมา ปรมาจารย์ใบหงส์ขายแผ่นจารึกในราคา 1500 เหรียญทอง เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะชื่อเสียงของนักจารึก หลินหมิงอาจไม่ได้ขายจารึกใดๆมาก่อนเพื่อให้เขามีชื่อเสียง แต่เขาก็มีความมั่นใจในผลงานของเขา จารึกนี้มาจากดินแดนพระเจ้า! ผลของมันเมื่อเทียบกับผลงานของปรมาจารย์ ใบหงส์ มันเหมือนท้องนภากับพื้นดิน มิอาจเทียบกันได้

ในความทรงจำของอาวุโส ‘อาคมล้มล้าง’ 'เป็นเพียงจารึกพื้นฐานที่สุด แต่มันก็ใช้สำหรับอุปกรณ์ระดับสามหรือสูงกว่า หากใช้กับอุปกรณ์ระดับต่ำกว่านี้ ประสิทธิภาพอาจเหลือเพียงร้อยละหกสิบ!

ไม่เพียงแค่นั้น แต่ 'อาคมล้มล้าง' ยังให้ทักษะเพิ่มเติม!
บางเทคนิคระดับสูงสามารถเพิ่มทักษะให้อุปกรณ์ได้ โดยมุ่งเน้นบังคับจิตวิญญาณ ไปที่ทักษะเหล่านี้ พวกมันสามารถเพิ่มระยะการโจมตี เสริมความแข็งแกร่งของเกราะและโล่ อาวุธลวงตา และเทคนิคชั่วร้ายอื่น ๆ !

จารึกของหลินหมิงถ้าประทับบนอาวุธจะให้อาวุธที่มีทักษะ ‘จู่โจมหนักชั่วพริบตา’
อาคมที่จารึกมีขนาดเล็กแต่มันก็เป็นอักขระที่ซับซ้อน เมื่อผู้ใช้เพล่งสมาธิส่งแรงดันจิตวิญญาณลงไป อาวุธจารึกจะดูดซับพลังงานนี้บีบอัดมันจนถึงขีดจำกัด แล้วปะทุทันที! ในการต่อสู้ การปิดการต่อสู้ด้วยกระบวนท่านี้ถือว่าน่ากลัวมากทีเดียว
หลินหมิงคิดว่าคงไม่มีใครเชื่อเรื่องความรู้จากผู้อาวุโสในความทรงจำของเขาเป็นแน่ มันทำให้อุปกรณ์มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นถึง 60% แต่สำหรับ‘จู่โจมหนักชั่วพริบตา’ หลินใจไม่ทราบว่าจริงๆแล้วมันจะทำงานอย่างไรแน่ มันเป็นเทคนิคการจารึกที่ซับซ้อนเกินไป หลังจากการสร้างมันขึ้น ทุกอาคมเหล่านั้นมีไม่แน่นอนอยู่บ้าง มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้สร้าง มีทั้งโอดาสที่สำเร็จและผิดพลาด หากผิดพลาดในกรณีที่แย่ที่สุดอาวุธก็อาจระเบิดขึ้น! หาดมีโอกาสเกิดปัญหาเหล่านี้อาจจะมีการขายในราคาส่วนลดพิเศษ

ในที่สุดหลินหมิงก็มีหนึ่งคืนเต็มสำหรับนอนอย่างสุขสันต์จนกระทั่งตอนเช้า แรงจิตวิญญาณและพลังงานของเขาอยู่ในสภาพสูงสุดอีกครั้ง เขาถามหลินเซี่ยวตงถึงงานแสดงสินค้าและที่อยู่ของการประมูล จากนั้นเขาก็ออกเดินทางไปพร้อมกับแผ่นจารึกของเขา

เขาได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่รวมถึงเสื้อคลุมที่ที่ปกคลุมใบหน้าของเขาได้ แม้ว่างานแสดงสินค้าและการประมูลมักจะมีชื่อเสียงที่ดีในเรื่องความปลอดภัยและจะไม่มีการรั่วไหลข้อมูลของลูกค้าแต่มันก็จำเป็นต้องระวังไว้ก่อน ที่ หากทุกคนเห็นหน้าเขา และสี่แผ่นจารึกถูกขายในราคาสูงๆ คนบางกลุ่มอาจวางแผนจะปล้นและฆ่าเขาเพื่อแย่งชิงทรัพย์สินของเขา

หลินหมิงไปห้องโถงประมูลแห่งเมืองลิขิตฟ้าเป็นครั้งแรก มีห้องโถงประมูลจำนวนมาก เขาเลือกห้องหนึ่งที่เหมือนมีชื่อเสียงที่ดีกว่าเล็กน้อย
ตราบใดที่สี่แผ่นจารึกเหล่านี้ขายได้ เขาก็สามารถที่จะซื้อวัสดุสำหรับยาได้!
อย่างไรก็ตามเมื่อหลินหมิงเดินเข้ามาใกล้ห้องโถง แต่เขาก็รู้สึกว่ามันอาจจะเป็นเรื่องที่ง่ายดายเกินไป!!!!

@ : จบ?! จบได้เหมาะมาก ขนาดคนแปลยังค้างเลย 555 :D